Louis Salomons overleed in de avond van 24 december 1970 aan de gevolgen van een verkeersongeluk op de Rijksweg in Naarden. Kort daarop deed het gerucht de ronde dat er in zijn werkplaats in Mexico City ingebroken zou zijn. Zo valt te lezen in het overlijdensbericht van de Nederlandse fagottoloog Will Jansen (1918-1979) in de zomer editie 1971 van To The Worlds Bassoonists.

Er zouden niet alleen vijf fagotten gestolen zijn, maar ook een doos met de rieten waar Salomons zo beroemd om was. Van die fagotten waren drie van eigen makelij, gestempeld met Louis Salomons Mexico. De overige twee waren van het merk Heckel, waarvan er één kennelijk voor experimentele doeleinden werd gebruikt, te oordelen aan de mededeling dat het instrument herkenbaar was aan de met pluggen afgesloten toongaten.

De gelukkige vinder kon informatie sturen naar hoboïst Sally van den Berg, oud collega in het Orquesta Nacional de Mexico en vriend van Salomons.

Ik heb alle To the Worlds Bassoonists en Journals of the Double Reed Society (de opvolger van The Worlds Bassoonists ) er nog eens op nagelezen, maar er niets meer over kunnen vinden. Die instrumenten leken van de aardbodem verdwenen.

Totdat ik bij mijn zoektocht naar leerlingen (en leerlingen van leerlingen) van Louis Salomons in contact kwam met Sergio Renteria Castillo contrafagottist van het orkest van de Mexicaanse Opera.

Sergio bleek les gehad te hebben van Alfredo Lopez Anguiano, een leerling van Louis Salomons. Zelf had hij Salomons niet (meer) gekend, maar toch bleek hij over een schat van informatie over de man te beschikken. En, natuurlijk kende hij het verhaal van die inbraak in Salomons werkplaats. Alleen, die had nooit plaats gevonden.

Er had ook maar één fagot van het merk Salomons bestaan en van dat instrument was hij de gelukkige bezitter. Hij had het ooit overgenomen van Yolanda Kramers, de vrouw waarmee Salomons in Mexico had samen geleefd en die zich na diens dood over zijn spullen had ontfermd. Een prima fagot! Sergio was zo aardig om een paar foto’s te sturen.

Interessant detail: volgens Henk de Wit, bij wie Sergio in 1990 een tijdje in de leer was, lag Salomons flink voor op Heckel waar het de technische ontwikkeling van de fagot betrof.
Dat maakt zijn vroegtijdig heengaan er des te tragischer op.

Sally vanden Berg en Will Jansen hoeven we in elk geval niet meer te bellen. Beide heren zijn al jaren niet meer in ons midden.

Met dank aan Sergio Renteria Castillo