Ingezonden door Henk de Wit.

Saskia Tornqvist, auteur van het wel heel erg dikke Jubileumboek dat het Nederlands Blazers Ensemble onlangs uitbracht ter gelegenheid van zijn vijftigjarig bestaan, heeft vergeten haar huiswerk te doen.
Hier volgen enige voorbeelden van haar domheid.

De tournee van het ensemble naar Pakistan, Thailand en naar Japan in 1969 wordt door Saskia afgedaan met de mededeling dat er goede stuff te koop was op de tussenstop in Karachi. Dit was echter een onvergetelijke reis met bezoeken aan veel tempels en musea en prachtige excursies zowel in als rond Bangkok, met daarbij nog geweldige concerten ook. De binnenlandse vlucht in Pakistan is ook niet iets om te vergeten evenals de mooie concerten, met als memorabele uitschieter het concert in Lahore dat een aantal intervallen kende veroorzaakt door vreemd eten. 
Als je nou je huiswerk had gedaan en even contact met me opgenomen had, dan had je van mij een groot plakboek met foto’s en beschrijvingen kunnen inzien! Natuurlijk waren er in die tijd softdruksgebruikers maar het ging ons om kunst en cultuur.
 Nog een leuk voorbeeld:
 in het begin bestond het NBE uit musici die van het Amsterdams Muzieklyceum afkomstig waren. Daar waren echter te weinig fagotstudenten en daarom heeft Thom de Klerk mij gevraagd om als eerste buitenbosser, zoals dat toen heette, mee te spelen.
 Dat heb ik tien jaar met veel vreugde gedaan. Ik heb in die beginperiode van het ensemble op alle plaatopnames meegespeeld als tweede fagottist naast Joep Terwey: de Mozart opnames, Strauss, Dvorak, Beethoven enz.
 De tweede fagot is – zoals je helaas niet schijnt te weten – het fundament van een blazersensemble: wie schertst mijn verbazing, mijn naam komt niet eens voor in het namenregister.
 Bravo Saskia, je missie is volledig mislukt: ik heb de mooiste foto’s uit die beginperiode van het NBE, maar informatie vragen bij ex leden was te moeilijk denk ik. Het is niet zo erg dat je mijn foto’s niet hebt gebruikt, want het boek getuigt wat foto’s betreft van een slechte smaak en de kwaliteit van het papier is nog slechter.
 Het exemplaar dat ik toegestuurd kreeg ( je wist dus wel mijn adres!) gaat naar de duivenvereniging “Steeds Verder” als oud papier.

Saskia, het is niet erg om dom en blond te zijn, maar laat het niet merken alsjeblieft.
 Dit is een kleine greep uit het boek, en ik wil zeker niet ingaan op de goddelijke verering van een zekere Bart Schneemann,  meiske wat maak jij jezelf belachelijk.

Henk de Wit